12 Şubat 2015 Perşembe

Benim İstanbul'um | #istanbulgunlugum



Hep aşk diye anarlar İstanbul’u. Asla bırakamadığın o kadın gibi, şehvetli, naif, gururlu, güzel ve alımlı.
Öyle ya, her defasında gitmek isteyip de gidemediğin, her kaçtığında yine dönüp, dolaştığın yer değil mi İstanbul? Benim öyle..
Kapılarıyla, adalarıyla, kuleleriyle, ara sokaklarıyla, eskicileriyle, kaldırımlarıyla İstanbul hep başka. Bir vapur düdüğünde içtiğin sıcacık bir çayla başlarsan güne, martılar eşlik ederse hele o gün nasıl güzel geçmez?
İstanbul demek olanca kargaşanın içinde huzuru bulmak demek değil mi biraz da? Mesela Galata’nın kalabalık sokaklarında, hep bir yere yetişme telaşında olan insanlar geçerken yanından, kuleye çıkarsın da tüm o uğultular aşağıda kalır, sen gökyüzü ile başbaşa.. Hezarfen’in ruhuna dokunan o ılık rüzgar, senin de döndürmez mi başını?